به نقل از «قدس آنلاین»

گفت و گو با نایب رئیس انجمن دارو سازان ایران/ چرا دارویار یاور دارو نشد؟

تاریخ انتشار: ۲۴ اردیبهشت ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۷۷۴۴۱۱۴

به دلیل اینکه هیچ مکانیسمی در اجرای طرح دارویار برای پرداخت خودکار مطالبات داروخانه ها پیش بینی نشده است، اکنون پرداخت‌های بیمه‌ها به داروخانه‌ها طولانی شده و مطالبات داروخانه داران بین تأمین اجتماعی و سازمان برنامه و بودجه پاسکاری می شود و داروخانه داران را برای تامین دارو از شرکت های داروسازی، پرداخت حقوق پرسنل و تامین دیگر هزینه های داروخانه با چالش مواجه کرده است و بیم آن می رود که در آینده نزدیک بسیاری از داروخانه های بخش خصوصی با بحران ورشکستگی مواجه شوند و از ارائه نسخه بیماران با بیمه خودداری کنند که در نهایت دود آن به چشم مردم می رود.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

 

ریشه یابی کمبود دارو در طرح دارویار

نایب رئیس انجمن داروسازان ایران در گفت و گو با ما اظهار می دارد: مشکل ما در حوزه دارو، اجرای طرح دارویار نیست؛ بلکه در زنجیره تامین دارو و کمبود منابع برای اجرای طرح دارویار است. زیرا سازمان برنامه و بودجه منابع متعهد شده را به موقع در اختیار داروخانه ها قرار نمی دهد و نتیجه آن موجب کمبود کم سابقه دارو طی دو سال اخیر در کشور شده است.

سیدعلی فاطمی با اشاره به ریشه یابی کمبود دارو در کشور، می افزاید: بخش قابل توجهی از کمبود دارو طی دو سال اخیر به دلیل دخالت های بی جای دولت در حوزه قیمت گذاری و قبول تعهدات نسنجیده ای است که در خصوص افزایش داروهای تحت پوشش بیمه ها در طرح دارویار قرار داده، البته افزایش داروهای تحت پوشش بیمه ها، ایده آل است اما مشروط برآنکه منابع آن از سوی دولت تامین شود نه در شرایط فعلی که با اجرای طرح دارویار دولت از جیب بخش خصوصی خرج می کند و در واقع اجرای طرح دارویار فقط به نفع دولت است. زیرا در گذشته اگر ارز ۴ هزار و ۲۰۰ تومانی تأمین نمی‌شد واردکنندگان، دارو وارد نمی‌کردند اما امروز نگرانی دولت کمتر شده است و واردکننده دارو را با ارز نیمایی وارد می‌کند و داروخانه‌ها با چالش دریافت مطالبات خود از بیمه ها مواجه هستند. بودجه درخواستی سازمان غذا و دارو امسال تأمین نشد و فقط ۶۹ همت به دارو اختصاص یافت که از بودجه سال گذشته اندکی بیشتر است اما پیش‌بینی مجلس این است که با این بودجه بیشتر از ۶ ماه نمی‌توانیم دارو تأمین کنیم. با این حال دولت توجهی به مشکلات تولیدکنندگان دارو ندارد و تولید کنندگان باید مواد اولیه را با هزینه‌های بالا وارد کنند تا داروهای مورد نیاز تامین شود، اما در نهایت وزارت بهداشت و درمان از آن ها می‌خواهد قیمت نهایی دارو را پایین بیاورند و با طرح دارویار همراهی کنند در حالی که هر روز قیمت ارز در کشور رو به افزایش است و تولیدکنندگان دارو نمی توانند این تناقض را بر طرف کنند. دولت باید هزینه‌هایی را که شرکت‌های تولید دارو متحمل می‌شوند در نظر بگیرد نه اینکه برای پیشبرد اهداف خود به دیگر بخش‌ها و نهادها فشار بیاورد و مسئولیت آن را نپذیرد. زیرا با این شرایط ابتدا شرکت‌های دارویی و سپس داروخانه‌های خصوصی یک به یک ورشکسته و تعطیل می شوند که اگر دولت از هم اکنون برای آن چاره ای نیندیشد، این مساله بحران دیگری را رقم می زند.

وی متذکر می شود: بارها شاهد اجرای طرح‌هایی بوده‌ایم که چون پشتوانه‌های لازم را نداشته اند یا قبل از اجرا به درستی مورد بررسی قرار نگرفته بودند، نه تنها مشکلات را حل نکردند بلکه آن ها را از حوزه‌ای به حوزه دیگر منتقل کرده اند؛ دارویار هم طرح خوبی است که بد اجرا شد. چون با حذف ارز ۴ هزار و ۲۰۰ تومانی از قاچاق معکوس دارو پیشگیری شد، اما باید قبل از اجرا، سازمان برنامه و بودجه عدد مناسبی را برای تامین دارو در قانون بودجه قرار می داد، نه اینکه همه‌چیز را به امّا و اگرها موکول کند. وقتی این طرح بودجه‌ای مشخص ندارد، با توجه به تورم دو سال اخیر با کاهش تولید دارو و کمبود انواع داروها مواجه می شویم.

مردم راهی بازار سیاه دارو شدند

فاطمی با تاکید بر ضرورت تامین به موقع منابع سلامت بویژه دارو در زمان مقرر، اضافه می کند: گرچه تامین همه کالاهای اساسی برای مردم اهمیت دارد، اما موضوع دارو با دیگر کالاها متفاوت است. زیرا تامین اقلام دیگر را می توان با مدیریت به تاخیر انداخت، اما دارو کالایی حیاتی است که باید در همان زمان تجویز برای بیمار، تامین شود و اگر داروی مورد نیاز بیماران در داروخانه ها موجود نباشد، مردم برای تامین آن روانه بازار سیاه می شوند که این مسئله به دلایل مختلف از جمله واردات دارو از طریق کانال های قاچاق و بی توجهی به شرایط حمل و انتقال داروها از مبدا تا مقصد و فاسد شدن آن ها یا عرضه داروهای تاریخ مصرف گذشته در این بازار، زندگی بیماران به خطر می افتد. در حالی که اگر دخالت های بی جای دولت نباشد، با قیمت گذاری متناسب داروها، مشکلات فعلی بوجود نمی آید و تولید دارو کاهش نمی یابد که مردم راهی بازار سیاه دارو شوند.

قاچاق دارو به نفع چه کسانی است؟

نایب رئیس انجمن داروسازان ایران ادامه می دهد: این پرسش مطرح است که اگر قرار است دارویی از کانال واردات وارد بازار داروی کشور شود، چرا از کانال رسمی وارد نمی شود. این مسئله به نفع چه کسانی است که از مسیر قاچاق و با قیمت چند برابر وارد می شود و از طریق بازار سیاه دارو و با حداقل کیفیت در اختیار مصرف کنندگان قرار می گیرد.

فاطمی با بیان اینکه اگر قیمت گذاری دارو مانند قیمت گذاری مکمل های تغذیه ای تحت کنترل دولت نباشد، بسیاری از مشکلات تولید دارو در کشور رفع خواهد شد، می گوید: قیمت گذاری مکمل های تغذیه ای از سوی سندیکای مکمل های رژیمی- غذایی انجام می شود، به همین دلیل بیشتر کارخانه های داروسازی تمایل دارند به جای تولید دارو و دردسرهایی مثل قیمت ارز و کنترل قیمت گذاری که به همراه دارد، مکمل تغذیه ای تولید کنند. به طوری که چه در اواسط مهر که با کمبود شدید برخی داروها مانند انواع آنتی بیوتیک ها، شربت های سرماخوردگی، سرم و سایر داروها مواجه بودیم و چه اکنون که با کمبود برخی داروها مثل قطره کلرور سدیم مواجه هستیم، انواع مکمل های تغذیه ای که فرمول های بسیار پیچیده ای دارند در داروخانه های کشور وجود داشته و دارد؛ در حالی که بسیاری از اجزای مکمل ها و داروها با هم مشترک است و لوازم بسته بندی یکسانی دارند.

دامن زدن دولت به پدیده های مظنون نظام سلامت

به گفته فاطمی اگر دولت در قیمت گذاری دارو و تعیین تعرفه های پزشکی با توافق انجمن داروسازان و سازمان نظام پزشکی که نماینده این تشکیلات هستند و نظام دارو و درمان را هدایت می کنند، تصمیم گیری کند، به طور حتم همه ذی نفعان آن را تایید می کنند، می پذیرند و رعایت می کنند، اما در شرایط فعلی که دولت بدون توجه به شرایط اقتصادی جامعه و نرخ تورم کشور، قیمت دارو و تعرفه پزشکی را تعیین می کند نتیجه آن می شود کاهش تولید دارو که موجب کمبود آن در داروخانه ها و رونق بازار سیاه و افزایش زیرمیزی می شود که در نهایت دود آن به چشم بیماران می رود.

وی با بیان اینکه پدیده های مظنون نظام سلامت اعم از زیرمیزی ها و بازار سیاه دارو ریشه در سیاست های غلط دولت دارد، اضافه می کند: در دیگر کشورها ۱۰ درصد از تولید ناخالص ملی، به سلامت اختصاص می یابد؛ اما در کشور ما سهم سلامت در برنامه ششم توسعه حدود ۸ درصد درنظر گرفته شده بود که اگر همان ۸ درصد تخصیص می یافت خوب بود، اما متاسفانه دولت در عمل حدود ۴ درصد تولید ناخالص ملی را به سلامت اختصاص داد و موجب شد نظام سلامت نتواند هزینه های خود را تامین کند. از این رو، دولت با پایین نگه داشتن تعرفه های پزشکی و پایین نگه داشتن قیمت داروها خواست این مسئله را حل کند، که نه تنها مسئله حل نشد، بلکه به گسترش پدیده زیرمیزی و بازار سیاه دارو دامن زد و بر مشکلات مردم افزود. بنابراین اگر دولت بخواهد این مشکلات برطرف شود باید هزینه های سلامت را طبق شاخص های پیش بینی شده جهانی به سهم ۱۰ درصدی سلامت از تولید ناخالص ملی برساند تا هزینه های سلامت در سبد خانوار قرار گیرد و مردم از اینکه حق بیمه پرداخت می کنند راضی باشند. زیرا تعداد قابل توجهی از مردم ما حق بیمه پرداخت می کنند تا اگر خود یا افراد تحت پوششان دچار بیماری شدند، دغدغه هزینه درمان نداشته باشند، اما متاسفانه در شرایط فعلی مردم علاوه بر پرداخت حق بیمه، به دلیل سیاست های غلط دولت باید بخش قابل توجهی از هزینه های دارو و درمان را از جیب خود پرداخت کنند.

  

منبع: روزنامه قدس

منبع: قدس آنلاین

کلیدواژه: اجرای طرح دارویار بازار سیاه دارو داروخانه ها تولید دارو انجمن دارو قیمت گذاری تغذیه ای بیمه ها مکمل ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.qudsonline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «قدس آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۷۴۴۱۱۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

بلایی که با خوردن ۴ استامینوفن سرتان می‌آید

به گزارش خبرآنلاین، اگر عادت به مصرف داروهایی دارید، که پزشک آنها را تجویز نکرده و دلیل انتخاب‌تان توصیه‌ای دیگران است، باید بدانید که بروز علائم بیماری در همه افراد یکسان نیست و داروها هم پاسخگویی یکسان برای همه ندارند.

همشهری آنلاین در گزارشی نوشت: حذف ارز ترجیحی داروها، قیمت‌ داروی بدون و نسخه یعنی OTC‌ها را هم افزایش داده چون پوشش بیمه‌ای ندارند. به‌نظر می‌رسد که این افزایش قیمت تا حدودی افزایش بی‌رویه مصرف داروهای بدون نسخه را کنترل کرده باشد. این نکته را دکتر سیدعلی فاطمی، نایب‌رئیس سابق انجمن داروسازان ایران عنوان می‌کند. به‌گفته این کارشناس حوزه دارو، مسکن‌ها و داروهای سرفه بیشترین مصرف را به‌عنوان داروهای OTC دارند. البته میزان مصرف این داروها در ایران و جهان تقریبا یکسان است و واقعی شدن قیمت‌ این داروها پس از اصلاح سیاست‌های ارزی و حذف ارز ۴۲۰۰ تومانی ما را هم‌رتبه بقیه کشورها از نظر میزان مصرف قرار داده است.

عوارض حاد و مزمن

فاطمی با اشاره به فرهنگ خرید دارو بدون ردوبدل شدن اطلاعات بیمار عنوان می‌کند: برای فروش دارو به بیمار یا هر فرد مراجعه‌کننده باید شرح حال کامل و مشکل به دکتر داروخانه ارائه شود، اما خرید داروهای بدون نسخه در داروخانه‌های کشور در حالی انجام می‌شود که هیچ شرحی درباره بیماری و داروی مورد نیاز بیماران رد و بدل نمی‌شود. این فرهنگ تقریبا بین مردم جا افتاده و آنها هم نیازی به ارائه این توضیحات نمی‌بییند و مستقیما دارو را مطالبه می‌کنند. داروساز هم براساس ضوابطی که وجود دارد، این داروها را عرضه می‌کند.

او با تاکید بر این که داروهای OTC به‌معنای صددرصد بی‌خطر نیستند، ادامه می‌دهد: این داروها می‌توانند عوارض حاد و مزمن هم داشته باشند. عوارض حاد آنهایی هستند که مصرف‌کننده بلافاصله بعد از خوردن دارو با آن مواجه می‌شود و در عوارض مزمن هم فرد ممکن است سال‌ها بعد با مشکلات ناشی از مصرف این داروها مواجه شود. به‌عنوان مثال اگر کسی مشکلات کلیوی داشته باشد، با مصرف آنها به‌تدریج دچار نارسایی می‌شود.

مصرف آسیب‌زای ۴ استامینوفن

فاطمی با اشاره به مصرف بالای استامینوفن در کشور بیان می‌کند: این دارو را مردم به‌عنوان یک داروی بی‌ضرر یا کم‌ضرر می‌شناسند اما عوارض این دارو هم درصورت مصرف بی رویه قابل توجه است. اگر بیمار ۴ استامینوفن ۵۰۰ میلی‌گرمی در روز استفاده کند دچار مسمومیت کبدی یا کما خواهد شد.

او تاکید می‌کند: همین حالا حدود ۲۰۰ مسکن در فهرست‌ دارویی کشور وجود دارد که همه آنها درصورت خرید بدون نسخه باید طبق دستور و توصیه پزشک داروخانه مورد مصرف قرار بگیرد که شاهد چنین چیزی هم نیستیم.

عفونت را خودسرانه درمان نکنید

این کارشناس دارویی درباره عوارض مصرف خودسرانه داروهای بدون نسخه عنوان می‌کند: برخی در مواجهه با اسهال به‌دنبال داروهای بدون نسخه برای رفع مشکل هستند، اما موارد عفونی اسهال را نباید با مصرف خودسرانه دارو، درمان کرد. باید عفونت موجود در بدن فرد درمان شود. در این باره بیمار نباید اقدام به مصرف خودسرانه آنتی‌بیوتیک‌ها هم کند چون آنتی‌بیوتیک جزو داروهای OTC نیست.

عوارض نسل قدیم سرماخوردگی‌ها

فاطمی با اشاره به این که داروهای OTC برای سرماخوردگی یا حساسیت‌های فصلی نسل قدیم و جدید دارند، توضیح می‌دهد: نسل قدیم این داروها خواب‌آوری شدید دارند و فرد درصورت مصرف بیش‌از اندازه آنتی‌هیستامین‌ها در فعالیت کاری و رانندگی با مخاطراتی مواجه می‌شود. نسل جدید این داروها خواب‌آوری کمتری دارند اما OTC نیستند و باید از سوی پزشک تجویز شوند.

داروی توصیه‌ای نخرید

به گفته این کارشناس دارویی، فرهنگ بد دیگری که در کشور ما وجود دارد این است که فرد دارویی که استفاده و تجربه مصرف آن را دارد، به دیگران توصیه می‌کند.

فاطمی در توضیح بیشتر بیان می‌کند: این فرهنگ غلطی است چون حتی سردرد در افراد یکسان نیست و برای خرید داروی مسکن‌ باید شرح حال از سوی دکتر داروخانه گرفته شود. نکته مهم این است که هر درد یا سردردی با هر مسکنی برطرف نمی‌شود. به همین دلیل انواع و اقسام مسکن‌ها در بازار دارویی کشور وجود دارد و پزشکان یا دکتر داروخانه می‌توانند بر اساس نیاز بیمار آن را تجویز کند. دردهای قاعدگی، مفاصل یا سردرد با مسکن‌های متفاوت، پاسخگویی مختلف دارند، تجویز به‌اصطلاح عمه و خاله برای مصرف داروها، به هیچ وجه توصیه نمی‌شود.

نظر پزشک را بپرسید

فاطمی با بیان این که تداخلات دارویی هم باید مدنظر قرار بگیرد، عنوان می‌کند: تداخلات دارویی درباره داروهای OTC اهمیت زیادی دارد. این داروها با داروهای انعقاد خون تداخل مصرف دارند.

او ادامه می‌دهد: فرد مبتلا به بیماری‌های قلبی که داروی وارفارین استفاده می‌کند نباید داروهای OTC را بدون تجویز پزشک مصرف کند. حتی مصرف همزمان آنتی‌بیوتیک و مسکن هم می‌تواند کارایی آنها را تحت‌تأثیر قرار دهد.

به گفته این کارشناس دارویی، اوتی‌سی‌ها همچنین می‌توانند جذب ویتامین را مختل کنند و به همین دلیل کسانی که مصرف بالایی در داروها دارند باید از دکتر داروخانه درباره تداخلات دارویی اطلاعات لازم را بگیرند تا اثربخشی داروی اصلی که استفاده می‌کنند کمتر نشود و مشکلاتی برای بیماران ایجاد نکند.

فاطمی با بیان این که خواندن بروشورهای دارویی هم اهمیت زیادی دارد، عنوان می‌کند: البته فرهنگ خواندن بروشور یا دستور مصرف داروها در ایران کم‌رنگ است و به نوعی مردم توجهی به آنها ندارند. بررسی‌ها نشان می‌دهد که درصد کمی از مردم هنگام خرید دارو، بروشور آن را مطالبه و مطالعه می‌کنند یا درباره دارو اطلاعات کامل را از مسئول فنی یا دکتر داروخانه می‌گیرند. درحالی‌که این مسئله اصل ضروری خرید دارو است و باید از عوارض جانبی، میزان مصرف‌ و احتمال تداخل آن با داروهای دیگر مطلع شد.

او تاکید می‌کند: توصیه جدی این است که هر نوع داروی بدون نسخه الزاما از داروخانه و با نظر دکتر داروخانه تهیه شود. درصورت عدم‌دسترسی به بروشور داروها، سایت های معتبر در اینترنت منابع خوبی برای کسب اطلاعات لازم هستند. این منابع معتبر به راحتی در دسترس مصرف‌کنندگان قرار دارد و می‌توان هشدارهای دارویی را در آنها مطالعه کرد.

این کارشناس دارویی هشدار می‌دهد که استفاده طولانی‌مدت از داروهای OTC توصیه نمی‌شود چون می‌تواند هم عوارض جانبی داشته باشد و هم برخی از آنها به‌تدریج اثربخشی خود را از دست خواهند داد.

اثر معکوس برخی داروها

اینطور گفته می‌شود که مصرف مداوم داروها باعث کاهش اثربخشی آنها می‌شود و فاطمی در این باره می‌گوید: این مسئله درباره همه داروهای OTC صدق نمی‌کند. مثلا درباره آنتی‌بیوتیک‌ها اگر بدون نسخه تهیه و بدون تجویز پزشک مصرف شود، باکتری‌های بدن با آنها سازگاری پیدا می‌کند و باید آنتی‌بیوتیک‌های قوی‌تر تجویز شود.

او ادامه می‌دهد: در برخی داروهای ضداسهال و ضداحتقان بینی هم این مسئله وجود دارد و اگر زیاد استفاده شود می‌تواند اثر معکوس هم داشته باشد. داروهای ضدیبوست هم می‌توانند این شرایط را به‌وجود بیاورند. عمده آنها گیاهی هستند و بهتر است هر چند وقت یک‌بار تغییر کنند.

۴۷۲۳۶

برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل‌ رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1900064